رقص و پایکوبی زنان و مردان در سواحل شمال!

یک ضرب‌المثل قدیمی می‌گوید که «چاردیواری، اختیاری» اما انگار دامنه تعریف این «چاردیواری» برای برخی افراد فرا‌تر از محیط خانه رفته و حتی اماکن عمومی را نیز ملک شخصی خود می‌دانند که می‌توانند با هر نوع پوشش و رفتاری در آن حاضر شوند و توجهی به سایر مردم و همچنین ارزش‌های اجتماعی ایرانیان نداشته باشند.

شهرهای شمالی کشور همیشه به عنوان یکی از اصلیترین مراکز تفریحی و گردشی ایران بوده و مردم از اقصی نقاط کشور برای گذران دوران تعطیلات خود به این استان‌ها سفر می‌کنند. طبیعت بکر، ساحل و دریا، هوای مطبوع و مردم میزبان‌نواز از جمله ویژگی‌های این منطقه است که سبب شده تا میزان مسافرین به شمال کشور، روز به روز افزایش یابد. 

اما در سال‌های اخیر، پدیده «شهرک‌سازی» در سواحل دریای خزر به شدت داغ شده و به یک تب واگیر در میان سرمایه‌داران و ثروتمندان تبدیل شده است. خرید شالیزار‌ها و زمین‌های کشاورزی از کشاورزان و باغداران و فطع درختان و تبدیل زمین‌های کشاورزی به شهرک‌های مسکونی، پدیده‌ای است که این سال‌ها رونق بسیاری داشته و مردم نیز از خرید ویلا در این شهرک‌ها استقبال می‌کنند.

با این حال، عدم رعایت شرعیات و عرفیات از سوی ساکنین این شهرک‌ها سبب شده تا مردم و گردشگرانی که برای استفاده از طبیعت و ساحل دریای خزر به این مناطق سفر می‌کنند، از فضای غیراخلاقی سواحل گلایه داشته باشند. از آنجایی که ساحل دریا به طور عمومی برای همه مردم باز و استفاده از آن آزاد است، برخی از ساکنین شهرک‌های کنار دریا بدون توجه به اینکه این منطقه نیز یک فضای عمومی است و باید نسبت به رعایت قوانین اجتماعی در آن، اهتمام ورزید، اقدام به برگزاری مراسم غیراخلاقی با حرکات هنجارشکنانه می‌کنند.

حضور خودروهای گرانقیمت در سواحل، پخش موسیقی‌های زننده با صدای بلند، حرکات غیراخلاقی و رقص مختلط و همچنین استفاده از پوشش‌های غیراسلامی، از جمله مواردی است که با اعتراض جدی مردم و گردشگران مواجه شده و حتی تذکر مردم به این افراد به قانون‌شکنان نیز سبب نشده تا آنان دست از اقدامات غیراخلاقی خود بردارند؛ یعنی وساحل دریای خزر که قرار است یکی از اماکن تفریحی برای خانواده‌های ایرانی باشد، به محل عیاشی و اعمال منافی عفت عده‌ای خاص تبدیل شده است.

 جالب اینکه این افراد در واکنش به هرگونه اعتراض، سواحل دریا را نیز ملک شخصی خود عنوان می‌کنند و این حق را برای خود قائلند که چون در فلان شهرک اختصاصی دارای ویلای شخصی هستند، پس می‌توانند در ساحل دریای مشرف به شهرک نیز هرگونه تمایل دارند لباس بپوشند و دست به برگزاری مراسم غیراخلاقی و غیراسلامی بزنند.